są doświadczenia skrajne, między którymi napięta jest nasza wiedza o obojętności świata: antycypacja śmierci własnej, w której fenomen obojętności odsłania swój globalny charakter, oraz doświadczenie zetknięcia erotycznego, w którym najdalej posunięta próba komunikacji z drugimi ujawnia nam obecność nieprzekraczalnych barier w znoszeniu fenomenu obojętności. Mit musi zdać sprawę z obu tych doświadczeń - śmierci i miłości - jeśli ma spełnić funkcję, o której mowa; musi odpowiedzieć na pytania: dlaczego w antycypacji śmierci staję w obliczu fenomenu obojętności jako cechy uniwersalnej świata? dlaczego w erotycznym spotkaniu nie mogę przezwyciężyć granicy, która oddziela od zjednoczenia doskonałego? &lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;IX. &lt;tit1&gt;MIT W KULTURZE ANALGETYKÓW&lt;/&gt; <br><br>1. Wśród wyróżników dwudziestowiecznej kultury