w którym estetyczny czy ekspresywny walor<br>słowa przestaje istnieć.<br><br>Czytamy więc z nie słabnącym zachwytem:<br>MYLNA &lt;orig&gt;OPR&lt;/&gt;<br><br>&lt;orig&gt;Dokdokoper<br>pacum<br>dzięcze&lt;/&gt;<br>niebo<br>&lt;orig&gt;uświadoso<br>beznienia&lt;/&gt;.<br><br>W ułamkach całości poeta szuka prawdy o świecie, demonstrując groteskową<br>niemożność nawiązania komunikacji.<br><br><br>Metoda II: Kreacjonizm intuicyjny<br><br>Poeta nowator może też sięgnąć do narodowych tradycji poetyckich, co<br>uchroni go przed zarzutem kosmopolityzmu w nieciągłości składni<br>anakolutycznej. W tym celu wystarczy wziąć wersety z trzech wieszczów<br>romantycznych.<br><br>A więc z Mickiewicza:<br><br>"Lecz jako człek mądrego i pewnego zdania" ("Pan Tadeusz", księga VI),<br><br>ze Słowackiego:<br><br>"Długim szeregiem" ("Hymm o zachodzie słońca na morzu"),<br><br>z Krasińskiego:<br><br>"Ludzie usłyszą tylko twarde szczęki