rozeźlony tym wtrącaniem się w<br>życie prywatne jego rodziny. - Ty se lepiej w spodniach mieszaj, jak w<br>mojej rodzinie.<br> Skarcony milicjant próbuje się usprawiedliwiać.<br> - Mnie tylko o porządek idzie.<br> - Kargul cię tu przysłał? - napiera na niego piersią Kaźmierz<br>ruszając wąsikiem. - Dalej chachmęci, &lt;orig&gt;żeb'&lt;/&gt; ja znów przez niego swego<br>brata stracił? - ukradkiem daje znak kapralowi, żeby się wycofał, a sam<br>wraca do rozlewnej, uroczystej frazy, kończąc tę opowieść, która<br>bardziej balladę przypomina.<br> - Posłuchaj, Jaśku, jak my tu dalej Polskę zakładali...<br> Jest przekonany, że ta relacja rozwiała wszelkie wątpliwości co do<br>tego, że dobrze dał się we znaki Kargulowi. Zaskoczony widzi przed sobą