płonącym olejem i świecami. Zgromadzona służba oddała im pokłon.<br>- I my wam życzymy wszelkiej pomyślności - odpowiedział. - Zostawiam dom waszej opiece, gospodarzcie w naszym domu rozumnie. Jutro jadę na południe kraju.<br>- Czy na długo, sab?<br>- Na kilka tygodni.<br>Kiedy się znalazł w pokoju, zdziwiony i niespokojny podszedł do Margit. Siedziała zgarbiona, ukrywszy twarz w dłoniach.<br>- Co się stało? - rozchylał jej ręce odsłaniając twarz mokrą od łez.<br>- Nic - oczy jej spod zlepionych rzęs świeciły pełnym blaskiem - tyś pierwszy raz powiedział: w naszym domu...<br>Chylił się nad nią zaskoczony, powoli zaczynał rozumieć, rosła litość, że tak niewiele trzeba, by mogła wznieść na jednym odruchowym