do prawdziwej sztuki się nie zalicza, których nie traktuje się serio, bo nowa generacja pisarzy traktowała go jako geniusza stojącego ponad prawami wytyczanymi dla sztuki, jako najwybitniejszego znawcę ludzkich namiętności i kierowanej nimi historii.<br>Szekspir był rzeczywiście z punktu widzenia oświeconych klasyków zagrożeniem wszechstronnym - jako rewelator mrocznej głębi duszy ludzkiej, unicestwiającej kanony formy dramatycznej, i dlatego, że wprowadzał na scenę język dosłowny i krwisty. Ucieleśniał ogrom możliwości, jakie mogą otworzyć się przed nową poezją, gdy zerwie z konwencjami, patronował tendencjom awangardowym. Był więc tradycją, dzięki której romantycy od początku wkraczali w świat sporów o nową literaturę.<br>W Anglii nigdy nie kwestionowano