i zbił z nich trochę krzywą tablicę. Szkoła musi ruszyć natychmiast. Surma obiecał dać pracownika, który będzie palił w piecu. Izby trzeba omieść, wybielić, podłogi wyszorować. Tylko sołtys kłopotał się nieco tym pośpiechem. Czy nie powinno się jechać "przódzi" do powiatu, zgłosić władzom od szkół, co się tu robi? Pułkownik uspokoił go. W Rawie nie ma jeszcze odpowiedzialnych władz. Przybędą wkrótce, wtedy załatwią wszystko formalnie. A pracować można, gdy starcza chęci i jest nauczycielka.<br> Tego samego dnia o przedwieczerzu Hania Surmówna stanęła pod zawieszonym na konarze lemieszem. Uderzyła weń kawałkiem wyszczerbionego żelaza. Tym razem nie zwoływało się ludzi do roboty. Zbiegli