jeszcze zbieżności oraz podobieństwa w poglądach obydwu uczonych są z reguły konsekwencją korzystania z tych samych wzorów i źródeł inspiracji, bo przecież receptywny charakter polskiej myśli estetycznoliterackiej początków XIX w. jest rzeczą powszechnie znaną. Rzecz w tym jednak, do jakich wątków polscy teoretycy nawiązywali, a jakie pomijali, z jakimi się utożsamiali, a do jakich odnosili się z rezerwą, nieufnością i niechęcią.<br> W przypadku Borowskiego decyzje podejmowane przy owych wyborach widoczne są niemal od początku, od jego pierwszych wypowiedzi krytycznoliterackich, na długo jeszcze przed objęciem przezeń katedry poezji i wymowy. Tak więc na przykład w roku 1815 ogłosił w &#132;Dzienniku Wileńskim