a nam wciąż kwitną mrzonki.<br> Na łóżko po Dziadku trafił młodzieniec, który nie był w stanie<br>ani sekundy usiedzieć spokojnie.<br> Wiercił się, kręcił, wirował, tańczył i plótł rozbrajająco<br>komiczne brednie.<br> Wśród ludzi, którym nie chce się nawet palcem kiwnąć, by<br>wygrzebać się spod zwałów nudy, a większość moich towarzyszy<br>nieustannie utyskiwała na nudę, taki wesołek stawał się od razu na<br>wagę złota.<br> Cieszył się mirem, powodzeniem i powszechną aprobatą.<br> Przede wszystkim on się uśmiechał, bez niczyjego zawołania!<br> Uśmiechał się zawsze i wszędzie, uśmiechał się do każdego, do<br>każdej żywej duszy.<br> Migał czarnymi oczami, migał zwinnymi palcami.<br> Pełen ruchliwości, która stałaby się