określa sposób przekładania psalmów. Na styku religijności starotestamentowej, antyczno-pogańskiej i chrześcijańskiej szuka poeta zbieżności i podobieństw, tuszuje natomiast wszelkie różnice.<br>Kochanowski tłumaczy Psałterz werset po wersecie, nie zmienia układu całości ani konstrukcji poszczególnych psalmów. Inwencja poety wkracza w tkankę stylistyczną, tak jednak dyskretnie, że różnice widoczne są dopiero przy uważnej lekturze porównawczej.<br>Obraz groźnego i budzącego lęk Boga Starego Przymierza zostaje złagodzony. Gdy oryginał mówi:<br><br>&lt;q&gt;- Dałeś znak bojącym się ciebie, aby uciekali od oblicza łuku, aby byli wybawieni mili twoi&lt;/&gt; (przeł. J. Wujek)<br><br>Kochanowski tłumaczy:<br><br>&lt;q&gt;Dawałeś Ty niedawno chorągwie swym wiernym<br>Iszcząc sie w słowie swoim; i dziś miłosiernym<br>Okiem