mogło wydarzyć się bez wiedzy i zgody Omara. Sam podejmował wszystkie decyzje. I te najważniejsze, o wojnie i pokoju, i te z pozoru poślednie - na przykład którego cudzoziemskiego dziennikarza należy wpuścić do kraju, a któremu zabronić wjazdu. Zabierało to wiele czasu i komplikowało życie, ale biada temu, kto ośmieliłby się uzurpować sobie choćby najmniejszą cząstkę władzy.<br>Biada też ministrowi, który pozwolił sobie mieć jakiekolwiek polityczne ambicje i nie skrywać ich! Groźny mułła Amir Chan Mottaki, który dosłużył się przed laty jednego z najważniejszych w emiracie stanowisk ministra kultury i informacji, nazbyt otwarcie zaczął przymierzać się do jeszcze ważniejszej posady ministra dyplomacji