taktyką ugodową, jak i z rewolucyjną, stawiając je na jednej płaszczyźnie.<br>Program z 1906 r. i wszystkie poprzednie enuncjacje programowe zgodnie głosiły, że podstawowym warunkiem powodzenia walki o "interesy narodowe" jest łączność i solidarność wszystkich klas i warstw społecznych. Głoszono również, że robotnik i kapitalista, obaj żyjący z produkcji przemysłowej, w równym stopniu są zainteresowani w jej rozwoju.<br>Drugą stroną tego samego problemu solidaryzmu społecznego był głoszony w programie NZR nacjonalistyczny separatyzm.<br>W programie określono ponadto wyraźnie sojusze polityczne NZR. Stwierdzono, że "w rzeczach ogólnej polityki narodowej działamy wspólnie ze stronnictwem demokratyczno-narodowym", co było pewnym złagodzeniem w stosunku do projektu programu, gdzie