których ostatecznego wyniku nie znamy. Nie ulega w każdym razie wątpliwości, że redaktor zachowanej wersji Prawa Fryzów posłużył się w tytule V formułą zaczerpniętą z Additio, eliminując przy tym ze słów Wlemara to, co zbyt rażąco kłóciło się z chrześcijaństwem.<br>Odpowiedź na pytanie o charakter tzw. Dodatku mędrców leży teraz w zasięgu ręki. Wbrew nazwie nadanej przez Herolda Additio sapientum wiąże się z początkowym ogniwem prac kodyfikacyjnych. Nie był to aneks ani nawet półprodukt, lecz surowiec. Rękopis, w którym szesnastowieczny wydawca dopatrzył się zbioru orzeczeń sądowych, był w istocie protokolarnym zapisem wypowiedzi dwóch głosicieli prawa, sporządzonym na użytek kodyfikacji. W Krótkim prologu do