Typ tekstu: Książka
Autor: Marek Soból
Tytuł: Mojry
Rok: 2005
Autor: Marek Soból
Tytuł: Mojry
Rok: 2005
dworcu, w Krakowie, dupy dawać! No nie?
Stoi ta dziewczyna, a ja idę po drugiej stronie, nie za szybko, bo wykończona jestem, no i widzę, jak do niej podchodzi jakiś taki, łysy, w skórze, wielki, idzie i krzyczy coś na nią po rosyjsku. Ona rozkłada ręce, a ten, chlast, chlast, wali ją, gdzie popadnie. Ona się kuli, a on wali: po łbie, w tyłek ją kopnął, ale po twarzy za dużo nie bił. Morda to kapitał, obita dziwka wiele nie zarobi.
Takie życie, on ją leje, a ona ani piśnie, nawet za bardzo się nie zasłaniała, żeby go nie zdenerwować. No
Stoi ta dziewczyna, a ja idę po drugiej stronie, nie za szybko, bo wykończona jestem, no i widzę, jak do niej podchodzi jakiś taki, łysy, w skórze, wielki, idzie i krzyczy coś na nią po rosyjsku. Ona rozkłada ręce, a ten, chlast, chlast, wali ją, gdzie popadnie. Ona się kuli, a on wali: po łbie, w tyłek ją kopnął, ale po twarzy za dużo nie bił. Morda to kapitał, obita dziwka wiele nie zarobi.
Takie życie, on ją leje, a ona ani piśnie, nawet za bardzo się nie zasłaniała, żeby go nie zdenerwować. No
dworcu, w Krakowie, dupy dawać! No nie?<br>Stoi ta dziewczyna, a ja idę po drugiej stronie, nie za szybko, bo wykończona jestem, no i widzę, <page nr=204> jak do niej podchodzi jakiś taki, łysy, w skórze, wielki, idzie i krzyczy coś na nią po rosyjsku. Ona rozkłada ręce, a ten, chlast, chlast, wali ją, gdzie popadnie. Ona się kuli, a on wali: po łbie, w tyłek ją kopnął, ale po twarzy za dużo nie bił. Morda to kapitał, obita dziwka wiele nie zarobi.<br>Takie życie, on ją leje, a ona ani piśnie, nawet za bardzo się nie zasłaniała, żeby go nie zdenerwować. No
