Nie zamieniłbym go ani na Berlin, ani na Paryż... Tu się przynajmniej żyje! Raczy pani spojrzeć na te sady, na to niebo... Lubię naszą ziemię prawosławną... Nie zamieniłbym... No, wybierz sobie, chłopcze, jakąś zabawkę... Możesz wybrać, co chcesz... Pozwalam...<br><br>W dzień naszego wyjazdu, wczesnym rankiem, przyjechała na wakacje Polina. Mały warkoczyk miała upięty w kok. Od razu wniosła do domu swoją nieokiełznaną wesołość, a gdy okręcała w kółko Fanny Abramownę albo pociągała Liowę za brodę, śmiała się zaraźliwie, ukazując w rozchylonych wilgotnych ustach swój krzywy ząbek.<br><br>Chodziłem za nią krok w krok jak urzeczony i zamęczałem pytaniaxni. Wiedziałem, że były niedorzeczne