wszystkich ludzi bez różnicy narodowości. My piszemy za bardzo po domowemu, a literatura to nie ploteczki dla kucharek. Przy tym nie umiemy znaleźć owego subtelnego połączenia spraw swoich z międzynarodowym pojęciem literatury. Widzi pan, Rosjanie umieją to robić.<br>- Co słyszę, więc pan neguje wartość naszej literatury?<br>- Broń Boże, jest ona wartościowa dla nas, ale nie popularyzuje kraju za granicą.<br>- Takie więc jest zdanie pana. Czy długo pracował pan nad swoim dramatem?<br>- Pół roku...<br>- Po ile godzin dziennie?<br>- Ach, różnie... czasem godzinę, a czasem dziesięć.<br>- Jakiego pisarza z prozaików ceni pan najbardziej u nas?<br>- Bolesława Prusa.<br>- Jakie jest pana ulubione zajęcie?<br>- Czytanie