niestosowne. Tym bardziej, że wszystkie rzeczy, które mówię o Senacie, później są w wydrukach. Taki &lt;orig&gt;"hefcik"&lt;/&gt; co tydzień dostaję, a na ostatniej stronie są nazwiska senatorów i tam wszystko jest napisane, co ja mówię. Często w wersji zdeformowanej, bo inni dziennikarze coś skorzystają, coś sami wymyślają, nawet coś, czego ja wcale nie mówię, jest tam opublikowane. I ja potem się zastanawiam "jak pani Grześkowiak to czyta, to co sobie ona o mnie pomyśli?" <br><br> Ten krótki wstęp rozwiązał jednak senatorowi język. <br><br> - To, co mnie najbardziej tam zdumiewa, to to, że ja sobie wyobrażałem, może jestem naiwny, że Senat to jest takie ciało, gdzie