książeczki, lecz wysłuchawszy wszystkiego w uroczystym skupieniu, kiwał poważnie licznymi głowami.<br>- A teraz, mili towarzysze - mówił Adaś - mam do was wielką prośbę. Za waszą sprawą wydobyłem się ze srogich tarapatów, lecz tarapaty jeszcze się nie skończyły. Jak mi mówił Staszek, jest wam wszystko jedno, pod jakimi nocujecie gwiazdami. Ja muszę wiać stąd czym prędzej... Czy powędrujecie ze mną?<br>- Do piekła! - wykrzyknął z zapałem Szostak. - Może być, że i do piekła...<br>- Kiedy idziemy?<br>- Myślę, że o wschodzie słońca... Niedaleko... Do wsi Bejgoły... - Zrobione! O świcie obóz będzie zwinięty. A co z tym panem? - Z tym jest największa trudność. Musimy go gdzieś zostawić