gęsty i nieprzejrzysty, lecz rozwiewający <br>się zaraz bez śladu. Zapach ostry i drażniący oczy, <br>drapiący w gardle.<br><br><br><br>Stanął przed budynkiem bez okien i wejścia. Obchodząc <br>go dokoła napotkał kilku ludzi, którzy nie zwrócili <br>na niego najmniejszej uwagi. Dalej prowadziły dwie drogi, koniec <br>jednej gubił się w zieleni, u końca drugiej widniała <br>niebieska ściana z ciemną plamą półkolistego <br>wejścia. Skręcił na drogę pierwszą, prowadzącą <br>do gąszczu zarośli, i przemierzył ją aż do końca <br>pospiesznym krokiem. Obejrzał się, w polu widzenia nie było <br>nikogo. Rozgarnął gałęzie i skrył się pomiędzy <br>nimi, u podnóża chłodnego muru.<br><br>"Mężczyźni przy wejściu myślą, że <br>jestem u Sarhi