nie stały się tak doskonałym narzędziem ewolucyjnej chronologii, choć wymarły dopiero w końcu okresu permskiego.<br><br>&lt;tit&gt;Chronozony konodontowe&lt;/&gt;<br><br>Szczęśliwie, w najwyższym kambrze rozpoczyna się okres dynamicznej ewolucji do niedawna enigmatycznej grupy konodontów. W ogromnym przedziale czasu, od końca kambru do końca triasu, jest to dziś najważniejsza grupa organizmów wykorzystywanych do korelacji wiekowej (ryc. 2.9).<br>&lt;page nr=58&gt;<br>Konodonty znane są głównie na podstawie izolowanych fosforanowych ząbków <br>występujących niekiedy tysiącami na kilogram skały wapiennej i łatwych do wydobycia.<br>Dzięki metodom statystycznym możliwe było odtworzenie struktur aparatów złożonych z tych ząbków. Rekonstrukcje te okazały się zgodne z nierozpadłymi aparatami znajdowanymi na powierzchni ławic skalnych. Wreszcie w