oryginalnych rozważań zostawił nam kilka przejmujących<br>stron, godnych pióra Descartes'a. Warto je tu<br>zacytować:<br><br><br> Związek, jaki we wspomnieniach Jouffroya zachodzi<br>między utratą wiary a odwróconym, jeśli się tak można<br>wyrazić, poczuciem rzeczywistości, tak jest oczywisty, że<br>nie warto go było podkreślać rozstrzelonym drukiem.<br> Racjonalista Jachmann zapewnia, że Kant był prawdziwym<br>"wielbicielem Boga" (ein Gottesverehrer). Inaczej<br>go widział Borowski, który mówi o utraconej wierze młodych lat.<br>Tyle o tym pisano. Rozważano często uczciwie,<br>często ze złą wolą treść jego pism i zestawiano wypowiedzi<br>przyjaciół, ale jeśli się rozpatrzy styl Kanta, to nie sposób<br>odmówić słuszności literackiej ekspertyzie Heinego.<br>"Wystarczy - pisze Heine - usłyszeć