Byli to burmistrz i rajcowie. <br>Pierwszy przemówił burmistrz, a słowa jego tłumaczył Dietrichowi sekretarz: <br>- Możny panie i dobrodzieju! Miasto nasze rośnie i wkrótce być może dorówna Lubawie... <br>- No to pięknie - przerwał szyderczo rycerz - że miasto Ostróda rośnie, cha, cha, cha! Mój majątek też rośnie! <br>Burmistrz nieco speszony ciągnął dalej:<br>- Niewątpliwie, wielmożny panie! Jest rzeczą wszystkim znaną, że dobra wasze są najbogatsze w okolicy. Toteż przybyliśmy tu z prośbą do waszego miłościwego serca...<br>Rycerz skinął łaskawie dłonią. <br>- Dobrodzieju! - mówił śmielej burmistrz. - Od czasu jak handel i rękodzielnictwo coraz bardziej się rozwijają ku ogólnemu naszemu pożytkowi, widzimy, że lud naszego miasteczka cierpi bardzo