biednych ludzi, cyklu napisanego późno, bo w 1943 roku. Jakoś dziwnie harmonizuje łódź podwodna z cylindrem i czarnym płaszczem wędrownego magika. Przeraźliwa jest natomiast gradacja w losach tej postaci: najpierw walka romantycznego bohatera o wolność narodów, potem jego rozczarowanie i wreszcie śmierć w Oświęcimiu. Bo na żaden ślad, na żadną wieść o magiku Kapitanie Nemo nie udało mi się natrafić i trzeba uznać za prawdopodobne, że tam anonimowo zginął. <br><br>&lt;tit&gt;Nieszczęście.&lt;/&gt; Nie można ominąć nieszczęścia, pocieszając siebie, że go nie ma, kiedy właśnie jest. Skoro trzeba z nim żyć, pozostaje wybór taktyki. Podobno pszczoły, jeżeli jakieś obce ciało dostanie się do ula