Zawsze coś jest - rzekł drugi. - Po czterdzieści dadzą.<br>- Czterdzieści cztery - sprostował trzeci, wyglądając przez okno. - Wywiesili, już płacą.<br>- No to trzeba odebrać, idziemy...<br>Do Lesia sens wypowiedzi panów nadal nie docierał w pełni. Porzucił nie dopitą setkę i honorowy kawior i udał się za nimi wyłącznie dlatego, że jednorazowe wygłoszenie wieści o protoplaście w Monte Carlo nie satysfakcjonowało go dostatecznie. Czuł gwałtowną potrzebę porozmawiania na ten temat obszerniej, a w trzech panach wyczuwał jakieś niesprecyzowane pokrewieństwo dusz. Stanął wraz z nimi w kolejce do kasy, idąc za ich przykładem bezmyślnie podał kasjerce pięć swoich biletów i ku najwyższemu swemu zdumieniu otrzymał