jako żony, mówiła: "Kiedy Henio szedł do pracy na dziesiątą rano, miał już śniadanie przez nią własnoręcznie przygotowane. A, kiedy wracał o pierwszej po południu, Heniowa spotykała go, śliczna i pięknie ubrana w Alejach." Niestety, stryj nie odpłacał stryjence tej tkliwości podobnym uczuciem. Do sędziwej starości, ba do śmierci nawet, wikłają się w przeróżne romanse, zawsze zresztą bogaty. Zupełnie nie mam pojęcia skąd się brała ta stryjowa zamożność - może z gry na giełdzie? Pewnej okupacyjnej zimy udałem się w odwiedziny do stryjaszka, z którym zresztą łączyły mnie kontakty nader luźne. Byłby to jedyny mój kontakt ze stryjem w ciągu lat wojny, gdybym