i stanowiły dla autorki dobre przygotowanie pisarskie. W tym okresie zaprezentowała się Tańska także jako pedagog. W 1825 r. została powołana na stanowisko „eforki" (dama dozoru) dwóch warszawskich pensji i szkół żeńskich. W 1826 r. podjęła wykłady w Instytucie Guwernantek (seminarium nauczycielskie). Z początkiem stycznia 1828 r. otrzymała funkcję wizytatorki wszystkich stołecznych pensji i szkół żeńskich oraz tytuł profesora w tymże Instytucie (z łączną pensją 6000 rubli rocznie). Jednocześnie w 1826 r. (miała wówczas dwadzieścia osiem lat) została wysunięta przez Bentkowskiego na kandydata do Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Formalnie nie została jednak wybrana członkiem zgromadzenia. Na odrzuceniu wniosku zaważyły względy pozamerytoryczne