wzajemne pretensje i zarzuty, kłębią się i mielą we własnym wnętrzu. Ranią własne ego. Adam nie ma miłości dla tej kobiety, Bogna nie ma miłości dla mężczyzny obok niej. Koniec. Wysnuło się?<br>Mści się za swój brak charakteru - za swoje uwikłanie i niemożność zdecydowania na jedno lub drugie życie - jestem wolna -<br>- Jestem wolna - powtarza sobie już w domu, gdy wchodzi do zakuchennego kąta. - Wolna - oznajmia głośno czterem ścianom, ale stwierdzenie nie przynosi radości. Tylko jakby w odpowiedzi rozbrzmiewa sygnał telefonu. Bogna porywa słuchawkę. Milczenie. Na drugim krańcu przewodu czyjaś napięta obecność.<br>Zamarł telefon.<br>Adam staje się daleki i niedostępny. W dzień