już wtedy w parku, z kim ma do czynienia, nie sądził jednak, że Ewelina swoją rozgrywkę tak spartaczy. Ze będzie się starała przekabacić Zuzię na swoją stronę za jego plecami i że nie weźmie pod uwagę tego, iż jego córka natychmiast mu wszystko opowie. <br>- Skoro pan wiedział, kim jestem - powiedziała wolno - wie pan równie dobrze jak ja, kim jest Zuzanna... Mam pewność, że Zuzia jest córką mojego brata. <br>Walczak roześmiał się, oczy mu się zwęziły. <br>- A czy oprócz pewności ma pani jeszcze jakieś dowody?<br>Ewelina bez słowa sięgnęła do torebki i położyła na blacie stolika drewniany krzyżyk inkrustowany złotem. <br>- Moja siostrzenica