przykre sposoby egzekwowania przewagi silniejszych nad słabszymi urozmaicały podróż. Po przybyciu do Bydgoszczy czekała mnie dalsza jazda - tramwajem z koleji i bieg z przystanku do szkoły, bo rozkład pociągów był tak pomyślany, żebym albo musiał zdyszany wpaść do klasy po pierwszym dzwonku, albo spóźnić się wręcz na początek lekcji, co wpisywano mi do dzienniczka jako przewinę, chociaż niewinność moja była ewidentna. Już więc sam wstęp do edukacji szkolnej nie był zachęcający, no a po nim zaczynało się kształcenie właściwe, czyli niekończące się godziny sączenia do nieszczęsnych łepetyn <br>- stereotypów edukacji przez tępych i złośliwych czasem pedagogów. Przeraźliwa nuda przeplatała się tu ze