Barbarą pochylił się Lesio, zaglądający jej przez ramię.<br>Zajęta zielenią i nieświadoma jego obecności Barbara wyprostowała się nagle i wyrżnęła go głową w szczękę.<br>Dwa jęki zgodnie zabrzmiały jak jeden. Lesio chwycił się za twarz, a Barbara za ciemię. W jednej parze oczu pojawił się bolesny wyrzut, w drugiej zapłonęła wściekła furia.<br>- Powiedzcie mu! - wysyczała wściekła furia. - Powiedzcie mu, bo jak ja mówię, to on nie rozumie! Powiedzcie mu, że jak mi tu jeszcze raz stanie jak ten pień, jak zły duch, jak wyrzut sumienia, to przysięgam, że mu zrobię coś złego!<br>- Chyba już mu zrobiłaś? - zauważył uprzejmie Karolek. Janusz przyjrzał