takiego domu, z reguły korzystający ze służbowego samochodu, nigdy nie był narażony, nawet na schodach, na spotkanie ze zwykłym człowiekiem z ulicy. Po październiku 1956 roku i częściowej destalinizacji niektórzy dygnitarze przestali być dygnitarzami, straże zdjęto i dom z pozoru przypominał inne domy, zamieszkane przez zwykłych ludzi. Mimo to, gdy wstępowałem po schodach na drugie piętro, ze skromności nie korzystając z windy, odczułem jakąś szczególną atmosferę, jakiś nieuchwytny zapach i jakąś inną ciszę niż na zwykłych klatkach, a i schody były szersze, i poręcze mosiężne, i podesty znacznie większe, a drzwi, prowadzące do mieszkań - lśniące przedwojennym mahoniem. Tak to kapitaliści, stawiając