taksówce do "Wandy" znowu poczułem się bliski omdlenia - żeby się nie borykać z walizką, zdecydowałem się poprosić o przechowanie jej do mego powrotu, biorąc z sobą tylko torbę plażową. Z prośbą tą zwróciłem się do pani Rogulskiej. Z nią też załatwiłem rachunki. Jej również wręczyłem list do Malińskiego.<br>- Bardzo za wszystko dziękuję - powiedziałem. - Proszę ode mnie pożegnać brata i siostrzenicę. Żegnam się już, nie mając pewności, czy się zobaczymy, bo po walizkę tylko wpadnę na moment, między pociągami.<br>- A w razie gdyby kto o pana pytał, na przykład o adres, co powiedzieć?<br>- Nic. To znaczy - zająknąłem się - zamierzam trochę pojeździć. Nie