Mistrzowie zen stosowali w swoich wypowiedziach 'logikę paradoksu', <br>aby uświadomić swoim uczniom, że rzeczywistość jest 'absolutnie sprzeczną <br>samotożsamością'. Różnica między spowodowaniem 'oświecenia', a jego <br>katalizowaniem jest subtelna, ale znacząca. Najważniejszy jest bowiem stan <br>umysłu ucznia, który w dużym stopniu zależy od jego determinacji i wcześniejszych <br>doświadczeń. Mistrz obserwuje ucznia i wyczuwa odpowiedni <br>moment, w którym dzięki terapii szokowej ułatwia mu odejście od dualizmu <br>podmiotu i przedmiotu poznania. Mistrzowie zen potrafili ocenić predyspozycje <br>duchowe swoich potencjalnych uczniów i dlatego nie przyjmowali <br>wszystkich chętnych. Linji od razu odsyłał z powrotem niektórych nowo <br>przybyłych adeptów, dając pieniądze na kupno nowych sandałów tym, którzy <br>zniszczyli