mi też było wraz?..." - i położywszy miech z talarami na ziemi, zrzucił swoje zszarzałe chodaki, a nazuł nowe buty na nogi. <br>Wtem na kościele w mieście poczęła bić dwunasta godzina i Bona wbiegła do podziemia. <br>- Śpiesz! Uchodź! - powiedziała. - Za chwilę zamknie się góra!... <br>Ale wystraszony Jaś, o wszystkim zapomniawszy, pobiegł wydostać się na świat żywy. <br>- Szczęśliwej drogi w nowych butach! - zahuczał za nim z głębi głos okropny, zmieszany z piekielnym śmiechem, od którego aż cała zatrzęsła się góra. Jasiowi włosy na głowie powstały, aż wtem poczuł nagle, że go w nogi pali, jakby je miał włożone w płonącym zarzewiu... Przerażony chciał zrzucić