do<br>czasu i to w śladowych ilościach. Zgodne to było jednak z<br>kierunkiem niemieckiej<br>polityki, o czym w notatce z 24 sierpnia 1941 roku można<br>przeczytać w "Dzienniku" Hansa Franka: "Na marginesie<br>stwierdzam, że 1,2 mil. Żydów skazujemy na<br>śmierć głodową. Jest rzeczą oczywistą, że jeżeli Żydzi nie<br>ulegną wygłodzeniu,<br>spowoduje to przyspieszenie zarządzeń antyżydowskich".<br> Otoczone murem trzymetrowej wysokości, zwieńczonym jeszcze<br>drutem kolczastym, getto było strzeżone przez posterunki<br>niemieckiej Schutzpolizei i tzw. policji<br>granatowej oraz Ordnungdienstu, czyli policji żydowskiej. Gdy od<br>jesieni 1941 roku<br>nastąpiło uszczelnienie dzielnic żydowskich, wpłynęło to na<br>dalsze pogłębienie<br>izolacji. Każda próba opuszczenia getta lub udzielenia