więcej na niej białych, zmąconych pian, więc tu już zapewne płytsza. Wreszcie któryś z topielców zatrzymał się i musiał sięgnąć nogami dna, gdyż wynurzył się z wody do pasa.<br>- Tutaj! Tutaj! - darł się wielkim głosem. Podpłynął do niego Adaś i również, stanął na nogach &lt;page nr=186&gt;.<br>- Gdzie Francuz? Gdzie Francuz? - pytał gorączkowo, wylewając słowa z ust razem z wodą.<br>- O tam, tam... niedaleko... Dźwiga chłopca!<br>Bohaterski człowiek!" - pomyślał Adaś i zaczerpnąwszy oddechu rzucił się raz jeszcze na głębszą wodę wołając: - Niech się pan trzyma!<br>Po chwili ujrzał przed sobą trupiobladą twarz Francuza tulącego małego chłopczynę. Podał mu rękę i ciągnął na płyciznę. - Są