w chacie, ryby już złowione sprawiając i wędząc. <br><br>Wtem gość niezwykły zawitał do chaty rybaka. Był to sam mazowiecki książę Ziemowit, który zabłądził na łowach w czarnej puszczy. Za zwierzem turem goniąc, łowców-towarzyszy odbieżał niebacznie i drogi ku nim powrotnej, o dziwo! odnaleźć nie mógł. Wtedy z wiślanej łachy wynurzyła się Panna Wodna półrybiej, półludzkiej postaci. Ta znużonemu, głodnemu i spragnionemu księciu ścieżkę do chaty rybackiej wskazała. <br>- Idź - rzekła - a znajdziesz tam los swój i los ojczyzny swojej.<br>Poszedł książę za wskazaniem wiślanej wróżki. <br>Cóż znalazł? Chatę ubogą, ludzi prostych, życie pracowite. <br>Okazano mu tam gościnność szczerą i pomoc życzliwą