lub cała ich gromadka zostaje skierowana ku Słońcu. W miarę zbliżania się do źródła światła skute lodem ciała ogrzewają się, gazy parują i powstaje piękne zjawisko komety.<br>Holenderski astronom sądził, że obłok mogłaby utworzyć materia wyrzucona z pasa planetoid, rozciągającego się między orbitami Marsa i Jowisza; "procą" byłoby w tym wypadku oddziaływanie grawitacyjne olbrzymiego Jowisza. Jednakże ziomek Oorta, Gerard Kuiper (1905-73) (na podobny pomysł wpadł też w tym samym czasie Kenneth Edgeworth, którego praca jednak przez dłuższy czas pozostawała w zapomnieniu), zdał sobie szybko sprawę z tego, że skoro jądra komet zawierają znaczne ilości lodu, musiały - przed trafieniem do obłoku