klęski, jeśli nadal będą czekać. Ale ten tygrys, Spartakus, lekceważył gadania i uspokajał niesfornych. Miasta północne wszystkie usłuchały rozkazów Rzymu i zamknęły swoje bramy. Brak sprzętu oblężniczego, a może strach przed niepowodzeniem odwrócił Spartaka od chęci zdobywania ich. Zamieszanie w obozie buntowników rosło. Wtedy ten tygrys kazał spalić niepotrzebne łupy, wyrżnąć zagrabione stada bydła i wymordować jeńców. Śmiał się, że nie ludzi morduje, lecz właścicieli niewolników. "Niech nic nie przeszkadza nam w marszu - powiedział do żołnierzy - w marszu na Rzym..." Pędzą, panie, jak jeszcze żadna armia nie pędziła... niewiele ich wyprzedziłem... nie znają zmęczenia ni odpoczynku. Ludziom w marszu i choroby