chwilę przyklejony do ściany, nim się odważył poszukać wolną ręką następnego uchwytu. Powoli, centymetr za centymetrem wspinał się, całym ciałem wciskając się w płytkie żłobiny pozostawione przez ostatni deszcz. Dostał się wkrótce na łatwiejszy odcinek, piaszczysty i porosły trawą. Minął go szybko. Teraz pozostała ostatnia część drogi: pionowa ściana spoistej, wyschniętej na kamień gliny.<br>- Może już starczy? - spytał cicho Kajaki.<br>- Nie. Musi tu dotrzeć - rzekł twardo Łapa. - To jest kara. Polek rozpoczął ostatni etap wspinaczki. Posuwał się teraz ze szczególną ostrożnością, gdyż jeden nieopatrzny ruch wystarczał, aby chłopak stoczył się na sam dół do rzeki. Pacia zrywała nerwowo wyschnięte źdźbła słomy