błonie komórkowej jest zbyt mała, by jej uwęglenie mogło pozostawić zauważalny ślad w skale. Zwierzęta uzyskały zdolność wydzielania mineralnych lub organicznych substancji pozakomórkowych dopiero około 560 Ma temu.<br>Geneza szkieletu Parowanie wody na przybrzeżnych płyciznach w rejonach ciepłych <br>prowadzi do wzrostu zawartości w niej soli mineralnych, z których <br>jako pierwszy wytrąca się węglan wapnia (później dolomit, gips i sól kamienna).<br>Narzuca się więc niejako wykorzystanie węglanu wapnia jako tworzywa szkieletu przez organizmy żyjące w takim środowisku.<br>Powszechny pęd do rozwoju szkieletu na przełomie wendu i kambru był równoczesny <br>z pojawieniem się organizmów lepiących sobie ochronne rurki z drobin mineralnych (np. pracowicie