możliwości działania. Widzenie przestrzeni jest u człowieka bardzo specyficzne. Wzrokiem jak gdyby omiata on przestrzeń wyróżniając w niej trzy pola: bezpośredniego kontaktu, bliskiego kontaktu i pole peryferyjne. Każde z tych pól jest dodatkowo podzielone pionowo na: "niskie pole widzenia", wymagające przy jego oglądzie pochylenia głowy, "funkcjonalne pole widzenia", kiedy oś wzrokowa znajduje się poniżej linii horyzontu (około 25 m do horyzontu), a wzrok omiata przestrzeń tzw. orientacyjną oraz "wysokie pole widzenia", powyżej horyzontu, informujące człowieka głównie o warunkach pogodowych. Istnieje wyraźna zależność szczegółowości percepcji od oddalenia. Im dalszy jest obraz, tym postrzeganie jest bardziej "rozmyte", mniej szczegółowe (rys. 5). Aktywność percepcyjna