Catalonia w jednym ze swoich esejów, gdzie podobne przekonania określił nazwą gradualizmu katastroficznego (według tej teorii "niczego nie da się nigdy osiągnąć bez przelewu krwi, bez kłamstwa, tyranii i niesprawiedliwości, z drugiej strony jednak nie można się spodziewać, że nawet największy przewrót przyniesie jakieś istotne zmiany na lepsze. Proces historyczny z konieczności łączy się z nieszczęściami, ale każda następna epoka będzie równie lub prawie równie zła, co poprzednia"; płynącym stąd wnioskiem jest oczywiście teza o bezsensowności wszelkiego protestu). Indywidualny wkład Brylla polega tu co najwyżej na wyeksponowaniu przekonania, iż wśród powszechnego braku sensu szczególną absurdalnością wyróżniają się złudzenia na temat społecznej roli