osóbka, która nieustannie musi mówić i nieustannie jest w pysznym rosyjskim humorze, powiedziała: "Wazmi tapor i rubi!" "No adkuda wziat'..." Wziat' naturalnie od staruszki, która została zarąbana przez Raskolnikowa! Otwierają się jakieś drzwi, na samym końcu korytarza i ukazuje się stuletnie babsko ze sterczącą na wszystkie strony siwą czupryną i z nic nierozumiejącymi oczami... "Cziewo ugodno?" "Topor". "Topor, pożałujsta!" Jest topor, ta sama siekiera, którą przed wiekiem została zarąbana... Starucha... Lichwiarka... Ona... Znowu zaczynamy dobierać się do drzwi, a kiedy drzwi ustępują, wchodzimy do pokoju, w którym miesiąc temu umarła inna stara kobieta... Nikt nie tknął niczego po tej śmierci, nikomu nie