której leżały zwłoki (w cz'jej że wierwi gołowa leżit') musiała zapłacić wspólnym sumptem tzw. dziką wirę. Karę tę rozkładano na raty, ponieważ wspólnota płaciła ją sama, bez udziału sprawcy (zanie że biez gołownika im płatiti). Osobliwością staroruskiego prawa było to, że grupa sąsiedzka współpłaciła karę również w tym wypadku, gdy zabójca był znany, ale należał do jej grona. <q>"Jeżeli zaś gołownik [sprawca zabójstwa - K M.] będzie w ich wierwi - stanowiła Obszerna Prawda - to ponieważ [w innych wypadkach] on dokłada się do nich [do ich płatności - K. M.], z tej przyczyny i oni mają mu pomagać, płacąc jak dziką wirę, ale spłacić