no! - burknął zjadliwie pod wąsem pułkownik.<br>- A zaś źle, bo jak to może sąsiadowi kochanemu wiadomo, widoki teraz na oficerstwo w wojsku naszym słabe... słabiutkie!<br>&lt;page nr=64&gt; - Słyszałem coś...<br>- Ano właśnie!... Armia przecie nieliczna, a oficerów po napoleońskim czasie - bez twej, Piotrusiu, obrazy - jak psów nam pozostało...<br>- Niechże cię... za to przyrównanie! - żachnął się pułkownik. - Zostało, nie zostało, a takich pono nieprędko świat zobaczy, jak napoleońscy!<br>- Nie zaprzeczam, Piotruś... ale że młodym miejsca zatkali na długie lata, tu juści i, ty nie zaprzeczysz!<br>- Rzecz w tym - ozwał się pan Ksawery niby obojętnie - że przyrzeczenia imperatora nie są dotrzymane... myślę, przyrzeczenia względem inkorporacji ziem zabranych