Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Polityka
Nr: 19
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2000
Tytuł: Polityka
Nr: 19
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2000
Partia Mecziara liczy, że "zamach" pomoże zdobyć większe poparcie dla referendum.
Obca klasa
KRZYSZTOF POMIAN
Dramatyczne zapiski Zygmunta Mycielskiego
Zygmunt Mycielski myślał w sposób z gruntu samodzielny, odporny na ciśnienie wszelkich propagand, kierując się tym, co widział, słyszał i czytał. Spojrzenie miał ostre, rozmówców różnorodnych, lektury rozległe. Złudzeń żadnych, natomiast zadziwiająco trafne zrozumienie mechanizmów ustroju. I jasność co do odgrywanej przez siebie roli.
Miał hrabiowskie pochodzenie społeczne, "wrogów ustroju" w rodzinie, bliskich krewnych za granicą i przyjaciół na emigracji. Nie zerwał stosunków towarzyskich z niedobitkami arystokracji i pomagał im, gdy tylko mógł. Trudno o gorszą ankietę personalną, zwłaszcza w latach 1945
Obca klasa
KRZYSZTOF POMIAN
Dramatyczne zapiski Zygmunta Mycielskiego
Zygmunt Mycielski myślał w sposób z gruntu samodzielny, odporny na ciśnienie wszelkich propagand, kierując się tym, co widział, słyszał i czytał. Spojrzenie miał ostre, rozmówców różnorodnych, lektury rozległe. Złudzeń żadnych, natomiast zadziwiająco trafne zrozumienie mechanizmów ustroju. I jasność co do odgrywanej przez siebie roli.
Miał hrabiowskie pochodzenie społeczne, "wrogów ustroju" w rodzinie, bliskich krewnych za granicą i przyjaciół na emigracji. Nie zerwał stosunków towarzyskich z niedobitkami arystokracji i pomagał im, gdy tylko mógł. Trudno o gorszą ankietę personalną, zwłaszcza w latach 1945
Partia Mecziara liczy, że "zamach" pomoże zdobyć większe poparcie dla referendum.</><br><br><div type="art"><br><tit>Obca klasa</><br><br><au>KRZYSZTOF POMIAN</><br><br><tit>Dramatyczne zapiski Zygmunta Mycielskiego</><br><br>Zygmunt Mycielski myślał w sposób z gruntu samodzielny, odporny na ciśnienie wszelkich propagand, kierując się tym, co widział, słyszał i czytał. Spojrzenie miał ostre, rozmówców różnorodnych, lektury rozległe. Złudzeń żadnych, natomiast zadziwiająco trafne zrozumienie mechanizmów ustroju. I jasność co do odgrywanej przez siebie roli. <br>Miał hrabiowskie pochodzenie społeczne, "wrogów ustroju" w rodzinie, bliskich krewnych za granicą i przyjaciół na emigracji. Nie zerwał stosunków towarzyskich z niedobitkami arystokracji i pomagał im, gdy tylko mógł. Trudno o gorszą ankietę personalną, zwłaszcza w latach 1945
