formę propozycji utworzenia czegoś w rodzaju ochotniczego pogotowia ratunkowego grotołazów. Było to więc po prostu wotum nieufności w tej materii wobec GOPR.<br>Brałem udział w licznych rozmowach jako zawodowy pracownik GOPR, a zarazem taternik i grotołaz, asystując E. Strzebońskiemu w różnych spotkaniach "okrągłego stołu". Ostatecznie przyjęto kompromisową formułę, wychodząc z założenia, że jedynym organem powołanym do prowadzenia działalności ratowniczej jest GOPR - i do Pogotowia wstąpiło kilku wybitnych grotołazów. Dla ratowników tatrzańskich był to mocny doping, ostro ruszyło szkolenie, sprowadzono sprzęt, nawet tak specjalistyczny jak kompletne aparaty do nurkowania. Wyłoniono zespół ratowników nurków, licząc się z koniecznością prowadzenia akcji ratunkowej także w