także, zdziwieni, gadali: <br>- To &lt;orig&gt;przeca&lt;/&gt; jest do śmiechu, takie siedzisko szykować dla gościa! Coś ty, chłopie! <br>- &lt;orig&gt;Bier&lt;/&gt; no ta skrzynka i pasiak, a &lt;orig&gt;ciep&lt;/&gt; do komory! <br>- Któż tak &lt;orig&gt;siednie&lt;/&gt; za stołem?<br>- Jakiegoś to cudaka zaprosił na wieczerza? <br>- Dziwno, i &lt;orig&gt;tyla&lt;/&gt;! <br>Zrozumiał górnik, że czas uprzedzić wszystkich, kogo to na wieczerzę zaprosił, przeto rzekł: <br>- Kiej się tak dziwujecie i wiedzieć chcecie, kogom zaprosił w gościna, to wam powiem: przyjdzie tu &lt;orig&gt;dzisia&lt;/&gt; żaba, taka zielona żaba, a wieczerzać z nami będzie. <br>- Żaba! - załamała ręce gospodyni. - Jakoż to jest &lt;orig&gt;możebne&lt;/&gt;, by z ludźmi wieczerzała? <br>- Żaba! Żaba! - wołały dzieci. - A czy lubi ona kołacze? <br>- Żaba