rządzie emigracyjnym i jego krajowych organach, a realizowany m. in. takimi posunięciami, jak utworzenie w sierpniu tegoż roku Krajowej Reprezentacji Politycznej - oficjalnie proklamującej antykomunizm jako główną wytyczną swego działania - pozostawał w otwartej sprzeczności nie tylko z interesami mas ludowych, ale i całego narodu polskiego. Dlatego też, gdy nowy etap wojny zarysował przed Polską bliską perspektywę wyzwolenia, stawiającą na porządku dziennym pytania dotyczące dalszego wkładu Polaków w sumę wysiłku wojennego i oblicza społeczno-politycznego przyszłej Polski, kwestia odsunięcia rzeczników orientacji "londyńskiej" od wpływu na masy i przeciwstawienia się ich polityce stała się naczelnym postulatem, jaki postawiła obiektywna sytuacja przed demokratycznymi siłami kraju