odbyciu służby wojskowej w armii austriackiej, studiował na Politechnice we Lwowie, a później we Wiedniu. Po podjęciu pracy zawodowej w Krakowskiej Dyrekcji Budowy Dróg zaczął działać w Związku Strzeleckim oraz regionalnym ruchu podhalańskim. Z jego inicjatywy powstał Związek Drużyn Podhalańskich, będący zapleczem zbrojnym na wypadek wojny. Wybuch pierwszej wojny światowej zastał Andrzeja Galicę we Wiedniu, gdzie natychmiast rozpoczął werbowanie ochotników do Legionów. W 1914 roku na ich czele przybył do Polski. Podczas wojny dwukrotnie awansował - do stopnia majora i później podpułkownika. W 1918 roku został internowany przez Austriaków na Węgrzech. Do polskiego wojska powrócił w listopadzie 1918 roku. Otrzymał stopień pułkownika